ความรักนั้นก็เหมือนวิชาชีวิตที่เราต้องศึกษากันทุกคน ซึ่งเป็นบทเรียนที่ไม่มีวันจบ เพราะคือการเข้าใจกันกับอีกฝ่าย หมายถึงถ้าเกิดการไม่เข้าใจกัน หรือการไม่พอใจกับอีกฝ่าย นั่นก็ส่งผลทำให้ เกิดการนอกใจเกิดขึ้นอย่างง่าย โดยทั่วไปมักจะเกิดกับคนที่ไม่ยอมหยุดเพื่อไครบางคน หรืออาจจะงี่เง่า หรืององแง้งมากเกินไปก็เป็นได้

รักแท้แพ้ใกล้ชิด

สิ่งนี้เป็นกันทุกคน แต่หากสามารถควบคุมมันได้ ความสัมพันธ์อันดีก็เกิดขึ้นได้ แต่หากควบคุมใจตัวเองไม่ได้ นั่นหมายถึงการนอกใจ เช่น ไปเที่ยวบ่อยๆใจอาจเผลอไปมองคนอื่นก็ได้ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้าดีหรือไม่ดีกว่าคนที่เราคบอยู่ หรืออาจจะสังคมที่ทำงาน อาจได้เจอเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อก็เป็นไปได้มากมายในสังคมสมัยนี้ ทางแก้ก็คือควรเติมความรักให้กันบ้าง ทำความรู้จักกับสังคมฝ่ายตรงข้าม

ไม่ไส่ใจกัน

การดูแลกันอย่างเสมอต้น เสมอปลายนั้นเป็นสิ่งที่ควรทำตลอดเวลาที่คบกัน ไม่ใช่ทำแต่ช่วงโปร รักสดใสวัยปิ้ง สุดท้ายก็เบื่อกัน ขี้เกียจทำไม่อยากทำแล้วรู้สึกอึดอัดเพราะความเข้ากันไม่ได้มากกว่า เพราะสิ่งที่ทำอยู่นั้นไม่เป็นตัวเอง ฉนั้นควรทำสิ่งที่เราเต็มใจ หรือเป็นตัวเรา ไม่เอาใจฝ่ายตรงข้ามมากเกินไป ไม่ตามใจจนไม่เป็นตัวเองนะ!

รับนิสัยกันไม่ได้

เกิดจากการเฟคเข้าหากัน พยายามเปลี่ยนจากสิ่งที่เป็นมากเกินไป ทำให้เกิดความไม่เป็นตัวเอง สุดท้ายก็ฝืนธรรมชาติเลิกกันไปเปล่า จบด้วยกันเข้ากันไม่ได้ รับนิสัยใจคอกันไม่ได้ยังไง หากจะยอมรับกัน ควรไม่เฟค พยายามเป็นตัวเองให้มากที่สุด ไม่ต้องตามแบบไคร นั่นแหละคือเราและเค้าที่จะรวมกันเป็นหนึ่ง

รักไม่มั่นคง

เหตุผลหลักคือขาดความเป็นผู้นำครอบครัว ขาดความมั่นใจในทิศทางของตัวเอง ที่จะนำครอบครัวไปในทางที่ยอมรับ หรือวางเป้าหมายกัน ส่งผลทำให้เกิดความไม่มั่นคงในสถาบันครอบครัว ถ้าอยากจะแก้ควรฝึกหาความมัั่นใจให้ตัวเองให้ได้ หรือฝึกตัดสินใจด้วยตัวเองบ้าง

เบื่อกันแล้ว หมดรัก

ข้อนี้ไม่ต้องหาเหตผลให้มากมาย เบื่อก็คือเบื่อ จบคือจบ อาจทำให้คุณนั้นเข่าทรุดไปกองอยู่กับพื้น แต่ยังดีที่เค้าบอกความจริงกับคุณ ไม่หลอก หรือยื้อคุณต่อไป